دراسة سورة العصر

พระเจ้าทรงเป็นที่รู้จักในอิสลามจากพระนามและคุณลักษณะที่งดงามที่สุดของพระองค์ตามที่ปรากฏในข้อความอิสลามที่ถูกเปิดเผยโดยไม่มีการบิดเบือนหรือปฏิเสธความหมายที่ชัดเจนของพระองค์ โดยการทำให้เป็นภาพหรือการคิดถึงพระองค์ในแง่ของมนุษย์

ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมที่จะใช้ชื่อเช่น สาเหตุแรก ผู้เขียน สสาร อัตตาบริสุทธิ์ สุดขีด ความคิดบริสุทธิ์ แนวคิดเชิงตรรกะ ที่ไม่รู้จัก ไม่มีสติ อัตตา ความคิด หรือ "ผู้ใหญ่" เป็นพระนามของพระเจ้า พวกมันขาดความงามและไม่ใช่สิ่งที่พระเจ้าได้อธิบายพระองค์เอง นอกจากนี้ พระนามของพระเจ้าบ่งบอกถึงความงามอันสูงส่งและความสมบูรณ์แบบของพระองค์ พระเจ้าไม่ได้ลืม หลับ หรือเหนื่อย พระองค์ทรงไม่อธรรม และไม่มีบุตร มารดา บิดา พี่น้อง ผู้ร่วม หรือผู้ช่วย พระองค์ไม่ได้เกิดและไม่ให้กำเนิดพระบุตร พระองค์ไม่ต้องการใครเพราะพระองค์เป็นผู้สมบูรณ์ พระองค์ไม่กลายเป็นมนุษย์เพื่อ "เข้าใจ" ความทุกข์ของเรา พระเจ้าเป็นผู้ทรงอำนาจ (อัล-กอวี), พระองค์ที่ไม่มีใครเทียบเท่า (อัล-อะฮัด), ผู้รับการกลับใจ (อัต-เตาวาบ), ผู้มีความเมตตา (อัล-เราะฮีม), ผู้ทรงพระชนม์ (อัล-ฮัยย์), ผู้ดูแลทุกสิ่ง (อัล-ก็อยยูม), ผู้ทรงรู้ทุกสิ่ง (อัล-อะลีม), ผู้ทรงฟัง (อัล-ซามีอ์'), ผู้ทรงเห็น (อัล-บาซีร์), ผู้ยกโทษ (อัล-อะฟู), ผู้ช่วยเหลือ (อัล-นาซีร์), ผู้รักษาผู้ป่วย (อัช-ชาฟี).